O Sindicato Labrego Galego (SLG) vén de esixir formalmente a retirada da orde que está preparando a Consellaría de Medioambiente, coa que se pretende regular o fomento da forestación de terras agrarias, por consideralo como un forte atranco ao desenvolvemento rural, agrario e gandeiro do noso país. Ademais, o SLG vai iniciar unha rolda de contactos coas consellarías de Política Agroalimentaria, Política Territorial e de Sanidade para que paralicen esta orde e impidan o troco no uso das poucas terras agrarias que nos quedan.

Asemade, o Sindicato Labrego Galego pedirá que o diñeiro que se pretende empregar para este novo plan de forestación de terras agrarias se utilice no pagamento do volume total das indemnizacións compensatorias para zonas desfavorecidas e de montaña, das que depende a viabilidade económica de moitas explotacións galegas, e nas medidas agroambientais.

Dispor de terra, de superficie agraria útil (SAU), é fundamental para manter a actividade agraria e gandeira en calquera país que queira acadar un nivel de desenvolvemento axeitado. De feito, no espacio europeo no que estamos integrados, en ningún estado está a superficie agraria útil por debaixo do 40%.
Non embargante, a Xunta de Galiza levou adiante, nos últimos anos, unha política moi agresiva de forestación de terras agrarias que provocou que, a día de hoxe, en calquera informe sobre a actividade agraria ou sobre o medio rural apareza a diminución de SAU como un problema grave.

Así, o informe sobre o subsector agrogandeiro e forestal en Galiza, elaborado polo Consello Economico e Social de Galicia (CES), pon de manifesto que xa no período 1995 / 2000, a SAU galega era do 22%, fronte á SAU española que era do 51%.

Actualmente, estímase que a SAU na Galiza está en torno ao 15%. Isto significa unha forte hipoteca para as explotacións que non poden acadar dimensións adecuadas, non poden reducir a carga gandeira, e vense na obriga de depender fortemente das empresas de alimentación animal. Por outra banda, as persoas mozas que se queren incorporar á actividade agraria están tendo serios problemas para poder acceder á terra.

Galiza non precisa seguir fomentando a forestación de terras agrarias; pola contra, precisa todo o contrario: recuperar terras aptas para a actividade agrogandeira que na actualidade están forestadas.

O problema da base territorial das explotacións é tan evidente que mesmo no documento “A Galiza do 2020” que ten elaborado a Axencia Galega de Desenvolvemento Rural (AGADER) aparece como un problema importante.

Pero se analizamos esta cuestión dende outras perspectivas, atoparemos que a forestación de terras agrarias xera problemas de tipo social que van alén dos estrictamente relacionados coa actividade agropecuaria e afectan á cidadanía no seu conxunto:

• Saúde: A esta alturas, xa ninguén dubida que a base para unha boa saúde é ter unha alimentación san e nutritiva. A falta de terra leva, por unha banda, á dependencia na alimentación animal (xa vimos o que pasou coas vacas tolas) e, pola outra, á intensificación da produción (o que provoca aumento dos residuos nos alimentos e diminución do seu valor nutritivo). Por esta razón, e porque entendemos que saúde non consiste só en actuacións médicas, é polo que imos dirixirnos ao Conselleiro de Sanidade, solicitando que se posicione.

• Medio ambiente: A intensificación da produción é unha importante fonte de contaminación das terras e das augas e, ademais, a falta de acceso á terra provoca un maior abandono do medio rural, co cal os incendios forestais seguirán sendo un grave problema. Por isto, resulta chocante que sexa o propio Conselleiro de Medioambiente quen estea promovendo unha orde para fomentar a forestación de terras agrarias.